یاس همون که در حقیقت 
رو باز کرد حسش کنن
همه عمیقاً
تو این روزا که بلانسبت همه دریدن
کراوات ها رو فروختن و قمه خریدن

من شروع کردم از دوازده سال پیش 
که تصمیم گرفتم که وایستم پای خویش 
دیدم
بیست سال گذشت و باز و تنهام و هیچ
کسی نبود که بگه یاس حرفاتو می شنوم

و هر
کسی که خواست حرف های نیش دار 
به من زد و فقط فاز بد داد و پیچ
خورد و رفت تو
عمق خواستن های خویش 
و اون لحظه بود که منم یافتم راه پیچ

در پیچ رپو که به
تدریج به من گفت که 
بیا گذشته هاتو از ریشه حل کن 
رپ کن خودت رو غرق سرگیجه
نکن 
هنوز کلی راه بلند در پیشه در کل

با فریادت کَر میشه نا تو 
هر چند که
دست اونا همیشه آتوست
راهت اینه دیگه اندیشه با توست 
نیازت به رپ نیاز درویش به
یاهوست

سنگ کسی رو به سینه نزدم 
کلی واژه های بکر و ناب زیر دستمن 
که حتی
قوی تر و سریع تر از تیر أسلحن 
شاید بیخیالم ولی همه زیر نظرن

من هر چی نوشتم
حسم بود خوب 
اگه رفتم بالا قسمت بود چون 
گفتم بد شدم نصفم خوب شد 
یه کمی
اسفند دود کن

این باغ سرسبز عمیقا پر از کویره 
تو کشور پر از هنرمند هنر
فقیره 
امید که یه آرتیست به قدری پولدار 
شه که واسه هنر از کسی کمک نگیره

عشق شرط أوله ولی پولم دخیله 
هرچـــند که وضعیت کلّاً وخیمه 
هنر حمایت می
خواد و دولت بخیله 
زمین خالی ولی رو نیمکت پر از ذخیره

روز و شب تو خیال هدفت

حقیقت فاز بدی میاره طرفت 
تو خیال زیر پات نمیشه چاه نفت 
برگرد زمین رو ابر
نمیشه راه رفت

خوب نتیجه شواهد چیست ؟؟؟
تقدیر فقط دست شرایط نیست 
فرق سبک
سلیقه ها یعنی جنگ قبیله ها
یعنی ترک رفیق و بشینی ترک غریبه ها

تا پول داری می
فهمنت 
وقتی نداری می گن بی مصرفه 
این ادما یه عمر بهشون حال بدی 
با وزن جیبات
تو رو می سنجنت

تو که نمی فهمی ولی می گردنت 
پاش برسه به صندلی می بندنت 
کی
محرمه واسه تو کی مرهمه 
هیچکی منم می فهممت

نگو منفیا رو ول بکن و مثبتاشو
ببین 
کار من شب تا صبح تلاشه به ریز 
که بخونم بلکه مبتلا شه یکی
قافیه
معمولیه تو محتواشو بگیر

خوبکارم نوشته سرخود مشق